"..Δεν ζούμε κατάλαβες?.."

“Έτσι, με αυτή τη κωλοεφεύρεση που την λένε “ρολόι”, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες μας σαν να είναι βάρος.. και μας είναι βάρος. Γιατί δεν ζούμε, κατάλαβες; Μόνο κοιτάμε το ρολόι, να φύγει και αυτή η ώρα, να φύγει και αυτή η ημέρα,

να έρθει το αύριο, και πάλι φτου και απ’ την αρχή. Χωρίσαμε την μέρα σε πτώματα στιγμών, σε σκοτωμένες ώρες που τις θάβουμε μέσα μας, μέσα στις σπηλιές του ήλιου μας, στις σπηλιές όπου γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας. Και τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν.. σαν αξίες, σαν ανάγκες, σαν ηθική και σαν πολιτισμό.”

(Χρόνης Μίσσιος)