Το Βιβλίο μας...

 photo MonopatiaPsixisexofyllo_zps89709de9.png

Τα ποιητικά μας ταξίδια...

...η πνοή μας









 photo 7_zps2cbf94f1.png

ποιητικές διαδρομές...





 photo 5_zps08d71f1a.png



















 photo 9_zps4b675e8e.png

απο [Κ]αρδι[Α]ς...








 photo 11_zps8d533774.png





Βιντεάκι...

YouTube Λογοποιήματα

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Είχα διώξει ότι άξιζε...

Έγραψα το “σ’αγαπώ” σε χιλιάδες χαρτιά
και τα έσκισα αμέσως μετά,
σκορπίζοντας γύρω μου τα κομμάτια τους,
όπως σκορπισμένη ήταν η ζωή μου…

Πόνεσα τόσο που μάτωσα
και την ίδια στιγμή ήμουν εγώ πηγή πόνου
για κάποιον που εν γνώσει μου υπέφερε όσο κι εγώ…



Αγνόησα την αγάπη,
γιατί δεν ήταν με τους δικούς μου όρους…

Καταδίκασα τον εαυτό μου στη μοναξιά,
δραπετεύοντας από τους δρόμους
όπου μπορεί να σε συναντούσα,
επιλέγοντας να φύγω εγώ, “η δυνατή”,
τη στιγμή που η αδυναμία μου να σε κερδίσω
ήταν γραμμένη στον αέρα που ανέπνεα…

Και μετά…μετάνιωσα…
Και γύρισα να ψάξω στο παρελθόν
αυτό που μου έλειπε στο παρόν,
μα δεν υπήρχε τίποτα εκεί για μένα.
Η αληθινή αγάπη είχε φύγει…

Την είχα διώξει εγώ…
Είχα διώξει ότι άξιζε και είχα κρατήσει το τίποτα…

Δίκαιη τιμωρία…


(Λένα Μαντά απόσπασμα απο το βιβλίο "Ερωτας σαν βροχή)

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Περιμένουμε τα σχόλιά σας

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *