Το Βιβλίο μας...

 photo MonopatiaPsixisexofyllo_zps89709de9.png

Τα ποιητικά μας ταξίδια...

...η πνοή μας









 photo 7_zps2cbf94f1.png

ποιητικές διαδρομές...





 photo 5_zps08d71f1a.png



















 photo 9_zps4b675e8e.png

απο [Κ]αρδι[Α]ς...








 photo 11_zps8d533774.png





Βιντεάκι...

YouTube Λογοποιήματα

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Αλκυόνη Παπαδάκη

Αυτές οι μαύρες ώρες, μαύρες σαν κατράμι, που πίνεις παρέα με την αντοχή σου..Το μόνο που θέλεις, εκείνες τις ώρες, είναι να καταστρέψεις τον εαυτό σου..Να του στήσεις παγίδα.. Να τον ξεγελάσεις.. Να τον στήσεις στον τοίχο και να τον εκτελέσεις..
Και νιώθεις μια ύπουλη ευχαρίστηση, ακολουθώντας το σχέδιό σου..
Και πίνεις, πίνεις, μέχρι να φτάσεις στα έγκατα της κόλασης..

Κι ούτε κει δε βρίσκεις κανένα -πού πήγαν τόσοι αμαρτωλοί;- να σου πει για πού ξεκίνησες, ρε φιλαράκι..;Εγώ είμ' εδώ..Είμ' εδώ και σ' αγαπάω..Κι εσύ να γείρεις το κεφάλι σου στον κόρφο του, να ξεχάσεις την εκτέλεση, να κλάψεις σαν μωρό..Ούτ' εκεί δε βρίσκεις κανέναν..Λάκισαν όλοι κι από κει.. Κανένας δε σε περιμένει.. Πουθενά.....

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Περιμένουμε τα σχόλιά σας

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *