Με σένα πλάι μου βρήκα τα πινέλα και ζωγράφισα στις σταγόνες της βροχής την ΕΛΠΙΔΑ.Οι στάλες 'γίναν στερεά μορφή κι εμείς απο ευάλωτοι ΔΥΝΑΤΟΙ.Γιατί η καταιγίδα μας ένωσε τα χέρια να κρατάμε μαζί την ομπρέλα,σ'εναν αγώνα που πολλές φορές μας ρίχνει,μας γονατίζει.. μα πεισματικά επιμένουμε και περπατάμε δίχως σανδάλι στις κοφτερές τις πέτρες για να χαμογελάσουμε και πάλι!Κι έχοντας ασπίδα τα πέντε: Ελπίδα-Αγάπη-Ρεαλισμό-Πίστη-Δύναμη, προχωράμε μαζί για 'κεινο το κάτι που περιμένουμε να 'ρθει! Τη θλίψη κάναμε χαρά και τα δάκρυα λουλούδι και με νότες τα συναισθήματα, δημιουργήσαμε το κλειδί για ν'ανοίξουμε την πόρτα και τα παράθυρα της ψυχής και να γευτούμε τη μυρωδιά των λουλουδιών της δικής μας αγαπημένης εποχής γιατί όταν παλέυεις γίνεσαι εσύ ο ήρωας της δικής σου ζωής!..[Α]
(Σταγόνες βροχής-Αφροδίτη Ν.Μαργαρίτη)
(Σταγόνες βροχής-Αφροδίτη Ν.Μαργαρίτη)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τα σχόλιά σας