Ηλιοβασιλέματα σιωπής - Μαργαρίτη Ν.Αφροδίτη

'Ώρες έκρηξης της ψυχής που άηχα κραυγάζουν...
Στιγμές που σε πνίγουν...
Συναισθήματα μπερδεμένα τυλίγονται στη δύση,
με χρώματα που αν και άχρωμα, σ' αγκαλιάζουν.
Προσπαθείς να την ακολουθήσεις μα δεν μπορείς.
Δεν καταλαβαίνεις, κι όμως προσπαθείς ν' ακούσεις...
ν' αφουγκραστείς την σιωπή της.
Πονάς! Το ξέρω πως πονάς.
Όλα μοιάζουν σκοτάδι.
Το βλέμμα σου χάνεται σαν κοιτάς
τα καράβια στο λιμάνι που έρχονται και φεύγουν...
Κι όμως ελπίζεις!
Ελπίζεις σε κάτι, σ΄ ένα φως,
σε μια ρότα που βγάζει στην Ιθάκη.
Το νιώθω! Ακούω τη φωνή της καρδιάς
και προσπαθώ να διασχίσω τις σιωπές της ψυχής.
Να ξεκλειδώσω το λουκέτο για να χαμογελάσεις.
Να μπορέσεις να φτάσεις κι εσύ στη δική σου Ιθάκη.
Μα δε μ' αφήνεις!
Ξέρω πονάς... είναι μακρύς ο δρόμος! Σςςςςςςςςςςςς......
Μα κοίτα με! είμαι εδώ κι ας μη μπορώ να δω τα μάτια σου...
Να το θυμάσαι είμαι εδώ!

(Ηλιοβασιλέματα σιωπής-Μαργαρίτη Ν.Αφροδίτη - αφιερωμένο σ'ένα χαμόγελο!
Το ποιήμα συμπεριλαμβάνεται στο 4 ανθολόγιο ποίησης 'Εβρου αύρες απο τις εκδόσεις Θρακικός Οιωνός)