Το Βιβλίο μας...

 photo MonopatiaPsixisexofyllo_zps89709de9.png

Τα ποιητικά μας ταξίδια...

...η πνοή μας









 photo 7_zps2cbf94f1.png

ποιητικές διαδρομές...





 photo 5_zps08d71f1a.png



















 photo 9_zps4b675e8e.png

απο [Κ]αρδι[Α]ς...








 photo 11_zps8d533774.png





Βιντεάκι...

YouTube Λογοποιήματα

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Μια διδακτική ιστορία για την Αγάπη της ΜΑΝΑΣ και την ΘΛΙΨΗ που ένιωσε...

Μια διδακτική ιστορία την όποια πριν χρόνια την είχα διαβάσει και είχα συγκινηθεί απίστευτα! Σήμερα η δασκάλα της κόρης μου,τη διαβασε στα παιδιά στο σχολείο.Τόσο τα παιδιά όσο και η ίδια συγκινήθηκαν στο άκουσμα αυτής της ιστορίας! 'Οταν μου την έφερε το παιδί μου σε φωτοτυπία,μου είπε μάμα διαβασέ το θα συγκινηθείς.Εγώ της είπα παιδί μου τη γνωρίζω την ιστορία αποκλείεται να κλάψω...Το παιδί επέμενε για να το ακούσει και η πιο μικρή μου κόρη και να την αναλύσουμε...Τελικά ξεκίνησα να τη διαβάζω και σχεδόν στα μισά της ανάγνωσης δε μπορούσα να αρθρώσω λέξη.Τα δάκρυα μου τρέχαν ποτάμι...γύρισα στα παιδιά κι είπα δε μπορώ να συνεχίσω το διάβασμα...με στεναχωρεί πολύ! Τότε και οι δυο με αγκάλιασαν δίχως να πούνε λέξη.'Επειτα συνήλθα και τους εξήγησα το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας και το μεγαλείο του να είσαι ΜΑΝΑ!..[Α]

Σας παραθέτω την ιστορία...

Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι...Ντρέπονταν γι'αυτήν κι ώρεςώρες την μισούσε.Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στην φοιτητική λέσχη.Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για ναβγάλει τα έξοδα τους.....Δεν ήθελε να του μιλήσει για να μη μαθαίνουν οτι είναι παιδί μιας μητέρας με...ένα μάτι.Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα,όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο απο την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και τπυς προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα....
Μα απο μικρός είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας τους. Μια μέρα όταν ακόμη πήγαινε στο δημοτικό,πέρασε η μητέρα του στο διάλειμμα να του πει ένα γεια.'Ενοιωσε πολύ στεναχωρημένος."Πως μπόρεσε να του το κάνει αυτό"...,αναρωτιόταν...Την αγνόησε,της έριξε μόνο ένα μισητό βλέμμα κι έτρεμε.Την επόμενη μέρα ένας απο τους συμμαθητές του φώναξε:"Εεεεεεε,η μητέρα σου έχει μόνο ένα μάτι!..Ήθελε να πεθάνει.'Ηθελε να εξαφανιστεί.Όταν γύρισε σπίτι της είπε:"αν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξ'αιτίας σου τότε καλύτερα να πεθάνεις!" Αυτή δεν του απάντησε.."Δεν με νοιάζει τι είπα ή τι αισθάνθηκε,γιατί ήμουν πολύ νευριασνένος,έλεγε αργότερα σε
ένα φίλο του."Ήθελα να φύγω απο εκείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της.'Ετσι διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά για σπουδές...και τα κατάφερα,μα ήρθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη λέσχη για να με βοηθάει...Δεν μπορούσε να πάει κάπου αλλού?..."
Αργότερα παντρέυτηκε.Αγόρασε ένα δικό του σπίτι.'Εκανε δικά του παιδιά κι ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του,τα παιδιά του,την γυναίκα του και τη δουλειά του! Μια μέρα μετά απο χρόνια απουσίας του πήγε να τον επισκεφθεί.Δεν είχε δει ποτέ απο κοντά τα εγγόνια της.Μόλις εμφανίστηκε στην πόρτα,τα παιδιά του αρχίσανε να γελάνε.Θύμωσε επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει. Τότε της φώναξε:"Πως τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου?Βγές έξω! Φύγε!" Η μητέρα του απάντησε γαλήνια:"Αα πόσο λυπάμαι,Κύριε! Μάλλον μου έδωσαν λάθος διεύθυνση" Κι εξαφανίστηκε,χωρίς να καταλάβουν τα μικρά πως είναι η γιαγιά τους....
Πέρασαν χρόνια και μια μέρα βρήκε στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού του μια επιστολη για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του απο το δημοτικό σχολείο,που θα γινόταν στην πόλη που γεννήθηκε...Είπε ψέματα στη γυναίκα του οτι θα έκανε ένα επαγγλματικό ταξίδι και πήγε.'Οταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών,πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε,μόνο απο περιέργεια...Οι γείτονες,του είπανε οτι η μητέρα του είχε παθάνει πρόσφατα.Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ.Του έδωσαν ένα γράμμα που είχε αφήσει γι'αυτόν: "Αγαπημένε μου γιέ,σε σκέφτομαι συνέχεια.Λυπάμαι που ήρθα στο σπίτι σου και φόβησα τα παιδιά σου.'Εμαθα οτι έρχεσαι για τη σχολική συγκέντρωση κι ένιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι οτι μπορεί να μην είμαι σε θέση να σηκωθώ παο το κρεβάτι για να έρθω να σε δω.'Εγραψα αυτ'ο το γράμμα να στο δώσω αν δεν με προφτάσεις. Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα.'Οσο ήσουν μικρός.Βλέπεις...Όταν ήσουν πολύ μικρός είχες ένα σοβαρό ατύχημα κι έχασες το μάτι σου.Δεν θα μπορούσα να σε βλέπω να μεγαλώνεις με ένα μάτι.'Ετσι σου έδωσα το δικό μου μάτι.'Ημουν τόσο υπερήφανη πουο γιός μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια,με το δικό μου μάτι...'Εχεις πάντα όλη την αγάπη μου! 

Η μητέρα σου

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Περιμένουμε τα σχόλιά σας

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *