Το Βιβλίο μας...

 photo MonopatiaPsixisexofyllo_zps89709de9.png

Τα ποιητικά μας ταξίδια...

...η πνοή μας









 photo 7_zps2cbf94f1.png

ποιητικές διαδρομές...





 photo 5_zps08d71f1a.png



















 photo 9_zps4b675e8e.png

απο [Κ]αρδι[Α]ς...








 photo 11_zps8d533774.png





Βιντεάκι...

YouTube Λογοποιήματα

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

Μ΄ 'ενα Αχ! Κατερίνα Σικλαφίδου

Μ' ένα "Αχ!" απ' το στόμα της μάνας, που ρίζα βαθιά στα σπλάχνα της έχει και λούζεται απ' τον ιδρώτα της, γεννιέται ο άνθρωπος.
Tο πιο γλυκό, το πιο βαθύ, το πιο ολοκληρωμένο, το "αχ" του πιο γλυκού πόνου. Της νέας ανάσας, του καρπού που την άνοιξη ξεπροβάλλει για να θυμίζει στο γκρίζο τοπίο του χειμώνα την αναγέννηση. Ένας ερχομός που φέρνει χαρά, αισιοδοξία και μια υπόσχεση πως η νέα ζωή αν και βγαλμένη μέσα από πόνο κάτι καινούριο  θα φέρει.
Πόνος  γλυκός, ανάλαφρος έλκει κάθε άνθρωπο πάνω στη γη κι αποζητά να βογκήξει το στόμα του.
Μα είναι κι εκείνο το "αχ" του πόνου του σωματικού που σκίζει τα σωθικά. Αλλά δε θέλω να πω γι αυτό.
Θα πω γι΄αυτό του έρωτα! Ναι! κείνο του φτερωτού Θεού που σε στοχεύει με τα βέλη του τα ποτισμένα στο πιο γλυκό δηλητήριο που άνθρωπος  ακόμη δεν ανακάλυψε.
Κι αναγκάζει  στο μέσα μας να φτερουγίζει. Και γεννά χαμόγελα στα θλιμμένα ή ανέκφραστα πρόσωπά μας. Κείνο που σφίγγει το στομάχι και μυριάδες πεταλούδες ξεχύνονται από το πουθενά καθώς καρτεράς μια συνάντηση. Και στου φιλιού τον πόθο αναριγεί το κάθε σου κύτταρο, χάνεται κάθε σου σκέψη κι είναι λες και το κορμί σου ξαφνικά να αιωρείται στο τίποτα απαλλαγμένο από το νόμο της βαρύτητας.
Ή απ΄την άλλη το "αχ" της προσμονής ενός ανεκπλήρωτου έρωτα.Με βλέμμα δεμένο στ΄ απέραντο, να χάνεσαι μαζί με τον ήλιο που βουτά στο πέλαγο σαν πάει να κοιμηθεί κι ο αναστεναγμός δεμένος κι αυτός με τα πιο ανεκπλήρωτα όνειρά σου.Της λαχτάρας να φτάσεις,ν΄αντέξεις, ν' αγγίξεις ώστε συνοδευόμενη με την αίσθηση της ικανοποίησης να βγει απ΄τα χείλη σου το "αχ" του πάθους και της χαράς του έρωτα.Μα και κείνο που βγαίνει από τα σπλάχνα μας-βαρύς συνοδός της απογοήτευσης - σαν σου προσφέρουν τα ομορφότερα ψέματα ντυμένα με τα ιμάτια της αλήθειας. Έτσι για να είναι πιο γλυκά σαν θα τ' ακούσεις. Για ν΄αφεθείς..να πιστέψεις στο ανύπαρκτο και τέλος ν΄αφεθείς το τέλειο ψέμα.
Πόσα πολλά τα "αχ"!!
Σαν αυτό που βγαίνει από το στόμα σου καθώς ο ιδρώτας από τον κάματο στο λιοπύρι του καλοκαιριού, στεγνώνει το μέσα σου. Ροζιάζουν τα χέρια και βαραίνει το βήμα σου από την κούραση της μέρας. Είναι εκεί να σου θυμίζει τον αγώνα σου για επιβίωση, την προσπάθεια κάθε στιγμής μιας ολάκερης ζωής να βάλεις το καρβέλι στο τραπέζι, να γίνεις "άξιος" και να δημιουργήσεις . Να ανοίξεις το δρόμο, να τον κάνεις πιο εύκολο για τα παιδιά σου. "Αχ!να μην στερηθούν κι αυτά όπως εσύ." "Αχ! να φτάσουν ένα βήμα παραπέρα από σένα".
Και σαν γυρνάς τα μάτια στον ουρανό, απεγνωσμένος ζητώντας βοήθεια από τη χάρη Του στα μικρά ή μεγάλα προβλήματα που χτυπούν την πόρτα σου ...όταν ζητάς να λυτρωθείς από τον πόνο, την αρρώστια και ανήμπορος αναζητάς ελπίδα..κείνο το "Αχ"! σκίζει ψυχή και ουράνια μαζί.
Μα και της χαράς ! Σαν η έκπληξη χτυπά την πόρτα σου και εύηχα γέλια γεμίζουν το χώρο. "Αχ! τι χαρά μου δίνεις...""Αχ!τι καλά που ήρθες..." Τριαντάφυλλο που ανθίζει στο καταχείμωνο και κάνει το χιόνι κόκκινο, βελούδο να χαθείς μέσα του. Να ρουφήξεις κάθε σταγόνα δροσιάς που σου προσφέρει τούτη η χαρά. 
Κι όταν τρομάζεις...
κι όταν βαριέσαι...
κι όταν κάνεις τη ζημιά...
κι όταν πονέσεις...
κι όταν εκπλαγείς..
κι όταν κουραστείς...
κι όταν βαρεθείς....αχ! θα πεις...μια λέξη μικρή που περνά χωρίς να την σκεφτούμε  κι όμως σαν μυστικός συνοδοιπόρος πορεύεται πλάι μας σε κάθε έκφανση της ζωής μας.Το πρώτο γράμμα και παρά λίγο το τελευταίο της ελληνικής αλφαβήτου..
Τόσα "αχ" όσο διαρκεί η ζωή και τόσο διαφορετικά όπως η ίδια η ζωή. Με το δικό του χρώμα το καθένα, τη δική του γεύση, το δικό του διαφορετικό άγγιγμα στην ψυχή μας.
Τόσα "αχ" που εύχομαι και θα θελα να είναι μονάχα "αχ"...χαράς!


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Περιμένουμε τα σχόλιά σας

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *