Κατερίνα Γώγου - Ιδιώνυμο

''Κοίτα πώς χάνονται οι δρόμοι μες στους ανθρώπους..

τα περίπτερα πώς κρυώνουνε απ'τις βρεγμένες εφημερίδες

ο ουρανός πώς τρυπιέται στα καλώδια

και το τέλος της θάλασσας απο το βάρος των πλοίων

πόσο λυπημένες είναι οι ξεχασμένες ομπρέλες στο τελευταίο δρομολόγιο

και το λάθος εκείνου που κατέβηκε στην πιο πριν στάση

τα αφημένα ρούχα στο καθαριστήριο

και την ντροπή σου

ύστερα απο δύο χρόνια που βρήκες λεφτά πώς να τα ζητήσεις

πώς τσούκου τσούκου αργά μεθοδικά μας αλλοιώνουνε

να καθορίζουμε τη στάση μας στη ζωή

απο το στυλ της καρέκλας...''