Το Βιβλίο μας...

 photo MonopatiaPsixisexofyllo_zps89709de9.png

Τα ποιητικά μας ταξίδια...

...η πνοή μας









 photo 7_zps2cbf94f1.png

ποιητικές διαδρομές...





 photo 5_zps08d71f1a.png



















 photo 9_zps4b675e8e.png

απο [Κ]αρδι[Α]ς...








 photo 11_zps8d533774.png





Βιντεάκι...

YouTube Λογοποιήματα

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

...Xωρίς να σκοτώνει τίποτε."


[K]αλημέρ[Α] κόσμε με υγεία και δύναμη!


Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ


-[Κ]αλημερ[Α]

Με αυτα τα υπεροχα χρωματα ξημερωσε σήμερα.  Η πολη ξεκινα τους ρυθμους της κι οι άνθρωποι την δικη τους μέρα. Που παρ ολο που φαντάζει ίδια με χθες ο καθενας μας θα βαλει τη δικη του πινελιά γαι να την κάνει καλύτερη 

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Μια μικρή παραβολή για την αυτοπεποίθεση και την αξία.

Μια φορά ένας νέος πήγε σε ένα σοφό και του είπε: ‘Ήρθα για την συμβουλή σου. Βασανίζομαι από σκέψεις ότι είμαι άχρηστος και δεν θέλω πια να ζω. Όλοι μου λένε ότι είμαι αποτυχημένος και χαζός. Σε ικετεύω, αφέντη, βοήθησε με!’Ο σοφός έριξε μια ματιά στον νέο και απάντησε βιαστικά: ‘Συγχώρα με αλλά βιάζομαι πολύ. Υπάρχει ένα πολύ επείγον θέμα που πρέπει να ασχοληθώ…’ – και σταμάτησε, για ένα λεπτό, σκέφτηκε και πρόσθεσε: ‘Αλλά αν συμφωνείς να με βοηθήσεις θα σου ανταποδώσω την χάρη.‘Μα…φυσικά αφέντη! μουρμούρισε ο νέος, παρατηρώντας με πίκρα ότι για μια ακόμη φορά οι ανησυχίες του θεωρήθηκαν ασήμαντες.

Αρμενίζουν οι σκέψεις...[Κ]αλημέρ[Α]

 Αρμενίζουν οι σκέψεις δεμένες πλάι στη τζάμπρα..τι ταξίδι θα ξεκινήσει σήμερα;

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

Εγώ έμαθα πως είναι να πάρεις....




Σήμερα μια νέα ζωούλα έρχεται στο φως...[Κ]αλημέρ[Α]


Σήμερα μια νέα ζωούλα έρχεται στο φως. Όπως προβάλλει ο ζωοδότης ας είναι κι αυτή φωτισμένη και δυνατή. Ας είναι αυτή η νέα γενιά που θα μας βγάλει από το τέλμα.

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

Στο τέλος του ντόμινου....


Κυριακάτικες [Κ][Α]λημέρες


Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

Πανσέληνος απόψε. .... [Κ]αληνυχτ[Α]

Με το φεγγάρι ολόγιομο,με μια γλυκιά μελαγχολία σας ευχόμαστε να έχετε ένα όμορφο σαββατόβραδο. Η ζωη μικρή, αγγίξτε ένα χέρι, δώστε μια αγκαλιά δεν ζητάμε οι άνθρωποι τίποτε περισσότερο για να νιώσουμε ευτυχισμένοι. Κι αν οι συμβουλές γιναν πια γραφικές βάλτε σ αυτές τις δικές σας πινελιές και δωστε ενα διαφορετικό χρώμα. Είναι που η γλυκιά μελαγχολία μας κανει πιο ευάλωτους σαν το φεγγάρι γιομισει και λούσει με το φως του τις ψυχές μας.

Μόνο έτσι γίνεσαι ελεύθερος!


Άλλο ένα παγωμένο πρωινό....[Κ]αλημέρ[Α]


Άλλο ένα παγωμένο πρωινό  ξημέρωσε και η πλάση όλη παλεύει να το ζεστάνει. Ας βοηθήσουμε κι εμείς με χαμόγελο και θετική σκέψη για να ζεσταθούμε όλοι μας πιο γρήγορα.

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

'Οταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου! Τσάρλι Τσάπλιν

'Oταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου Τσάρλι-Τσάπλιν
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη, απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω κόντρα στην αλήθεια μου.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε αυθεντικότητα.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος με το να του επιβάλλω τις επιθυμίες μου, παρότι ήξερα ότι
ούτε ήταν κατάλληλη η στιγμή ούτε ο άνθρωπος ήταν έτοιμος, ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε αυτοεκτίμηση.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή και μπόρεσα να δω ότι τα πάντα γύρω μου με προκαλούσαν να μεγαλώσω.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ωριμότητα.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι βρίσκομαι πάντα και σε όλες τις περιστάσεις, την κατάλληλη στιγμή και στο σωστό μέρος και ότι όλα όσα γίνονται είναι σωστά. Από τότε κατάφερα να γαληνέψω.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε αποδοχή.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου και σταμάτησα να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον.
Σήμερα κάνω μόνο ό,τι με ευχαριστεί και με γεμίζει χαρά, ό,τι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά, με τον δικό μου τρόπο και στους δικούς μου ρυθμούς.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ειλικρίνεια.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, απελευθερώθηκα από ό,τι δεν ήταν υγιές για μένα. Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και από ό,τι με τραβούσε συνεχώς μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Στην αρχή το ονόμαζα “υγιή εγωισμό”.
Αλλά σήμερα ξέρω ότι είναι αυταγάπη.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να θέλω να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλλα πολύ λιγότερο.
Σήμερα κατάλαβα ότι αυτό το λέμε απλότητα.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω στο παρελθόν και να ανησυχώ για το μέλλον μου. Τώρα ζω περισσότερο τη στιγμή όπου όλα συμβαίνουν.
Έτσι σήμερα, ζω την κάθε μέρα και αυτό το λέω πληρότητα.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, συνειδητοποίησα ότι η σκέψη μου μπορεί να με κάνει μίζερο και άρρωστο. Όταν όμως επικαλέστηκα τις δυνάμεις της καρδιάς μου, η λογική απέκτησε έναν πολύτιμο σύντροφο.
Αυτή τη σχέση την ονομάζω σήμερα σοφία της καρδιάς.
Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και τα προβλήματα με τον εαυτό μας και τους άλλους γιατί καμιά φορά, ακόμα και τα άστρα εκρήγνυνται και δημιουργούνται νέοι Γαλαξίες.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό είναι η ζωή!

Οι Αυθεντικοί δεν αλλάζουν μόνο οι ιμιτασιόν!..[Α]

[Α]φροδίτη

Έρωτας! Πηγή ενέργειας.....[Κ]αλημέρ[Α]


Έρωτας! Πηγή ενέργειας και ζωής.Πηγή δημιουργίας. 'Όπως κι αν είμαστε. Σ΄όποιο τέλμα κι αν νομίζουμε πως φτάσαμε, είναι ο μόνος που μπορεί να αλλάξει τις καταστάσεις. Να σύρει το μυαλό μας πέρα από βάσανα, από ρουτίνες και καθημερινότητες. Να φωτίσει τα μάτια μας και να χαμογελάσει το πρόσωπό μας. Γι αυτό όπου κι αν τον βρείτε, μείνετε μαζί του.

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

ΣΕΦΕΡΗΣ


Παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς!


Σύλβια Πλαθ-''Καθρεφτης''

Είμαι ασημένιος και ακριβής.
Δεν έχω προκαταλείψεις.
Ότι κι αν δω το καταπίνω αυτομάτως,
Ακριβώς όπως είναι,

Αθάμπωτο από αγάπη ή απαρέσκεια.
Δεν είμαι σκληρός μόνο ειλικρινής.
Το μάτι ενός μικρού θεού, τετραγωνισμένο.
Τον περισσότερο καιρό αυτοσυγκεντρώνομαι στον απέναντι στον απέναντι τοίχο.
Είναι ροζ με στίγματα.
Τον έχω κοιτάξει για τόσο πολύ
Που νομίζω πως είναι μέρος της καρδιάς μου.
Αλλά τρεμοσβήνει.
Πρόσωπα και σκοτάδι μας χωρίζουν ξανά και ξανά.
Τώρα είμαι μια λίμνη. Μια γυναίκα σκύβει από πάνω μου,
Ψάχνοντας στις εκτάσεις μου για το ποιά είναι στ`αλήθεια.
Έπειτα γυρνά σ`αυτούς τους ψεύτες,
Τα κεριά ή το φεγγάρι.
Βλέπω την ράχη της και την καθρεφτίζω πιστά.
Με ανταμείβει με δάκρυα
Κι ένα αγωνιώδες σφίξιμο των χεριών.
Είμαι σημαντικός για εκείνη.
Έρχεται και φεύγει.
Κάθε πρωί είναι το πρόσωπό της που αντικαθιστά το σκοτάδι.
Μέσα μου έχει πνίξει ένα νεαρό κορίτσι
Και από μέσα μου
Μια γριά γυναίκα
Αναδύεται προς το μέρος της μέρα με τη μέρα,
Σαν τρομερό ψάρι.

[Κ]αλημέρ[Α]


Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016

Nα είσαι πάντα ο εαυτός σου


...και πάντα η θάλασσα πολλά μου λέει όταν αχεί.


Νικηφόρος Βρεττάκος (Χορικό)


"Υπάρχουν λύπες που κανείς δεν τις ξέρει.
Υπάρχουν βάθη που δεν τα ανιχνεύει ο ήλιος.
Όρη σιωπής περιβάλλουν τα χείλη.
Και σιωπούν οι μάρτυρες. Τα μάτια δε λένε.
Δεν υπάρχουν σκάλες τόσο μεγάλες
να κατέβει κανείς εκεί που ταράζεται
του ανθρώπου ο πυρήνας.
Αν μιλούσε η σιωπή, αν φυσούσε, αν ξέσπαγε
Θα ξερίζωνε όλα τα δέντρα του κόσμου."


Ξημερώσαμε μ΄έναν υπέροχο ουρανό...[Κ]αλημέρ[Α]


Ξημερώσαμε μ΄έναν υπέροχο ουρανό, που χρωμάτισε με τα πιο όμορφα χρώματα το ξεκίνημα της ημέρας μας. Να χαίρεστε, να αγαπάτε και να μην ξεχνάτε να ζείτε!

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

‘’Το οικείο μου όνειρο’’ - PAUL VERLAINE

Συχνά έχω τούτο το παράξενο και διαπεραστικό όνειρο
μιας γυναίκας άγνωστης που αγαπώ και με αγαπά

και που όμως δεν είναι κάθε φορά ούτε ακριβώς η ίδια

αλλά ούτε και κάποια άλλη,
και με αγαπά και με καταλαβαίνει
Γιατί εκείνη με καταλαβαίνει
και η καρδιά μου είναι διάφανη
για αυτή μονάχα˙
και τον ιδρώτα του χλωμού προσώπου μου
μονάχα αυτή ξέρει να δροσίζει με το κλάμα της
Να είναι άραγε καστανή, ξανθιά ή κοκκινομάλλα;
Δε ξέρω Το όνομά της;
Θυμάμαι πως είναι γλυκό και εύηχο
σαν tα ονόματα των αγαπημένων που μας στέρησε η ζωή
Το βλέμμα της είναι όμοιο με το βλέμμα των αγαλμάτων
και όσον αφορά τη φωνή της,
απόμακρη και ήρεμη και σοβαρή,
με τη χροιά αγαπημένων φωνών που σώπασαν.

[Κ]αλημέρ[Α]


Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016

ΣΕΦΕΡΗΣ


Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Αν επιθυμείς κάτι πάρα πολύ, τότε δώσ’ τα όλα!

Απόσπασμα από το βιβλίο του Άλαν Κοέν «Μια Βαθιά Ανάσα Ζωής», Εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
Αν επιθυμείς κάτι πάρα πολύ, τότε να έχεις και τα κότσια να ρισκάρεις τα πάντα για να το αποκτήσεις. Μπρέντα Φράνσις
Πρέπει να ακούσεις αυτήν τη γυναίκα να παίζει βιολί», μου είπε σκουντώντας με ο φίλος μου ο Άλμπερτ. «Θα σε κάνει να δακρύσεις». (Αυτό δε θα με ξάφνιαζε, γιατί διάφοροι φίλοι μου έχουν παίξει για μένα βιολί και κάθε φορά ήθελα να κλάψω). Όταν όμως η Μπάρμπαρα έπαιξε στο κονσέρτο που παρακολουθούσα, συγκινήθηκα μέχρι το βάθος της ψυχής μου. Χειριζόταν το δοξάρι της με τεράστια επιδεξιότητα και έβγαζε έναν ήχο από το βιολί της που όμοιο του δεν είχα ξανακούσει ποτέ. Μέσα σε δευτερόλεπτα είχα εκστασιαστεί και δεν ήθελα να σταματήσει να παίζει. Όταν τελικά σταμάτησε, το ακροατήριο σηκώθηκε όρθιο και χειροκροτούσε.
Μετά το κονσέρτο ο Άλμπερτ μου είπε: «Ο τρόπος που απέκτησε η Μπάρμπαρα αυτό το βιολί, που είναι Στραντιβάριους, ήταν εξίσου εκπληκτικός με την παράσταση της. Έψαχνε για ένα καινούριο βιολί σε λογική τιμή, αλλά μόλις είδε αυτό που έχει τώρα κατάλαβε πως αυτό ήταν το βιολί γι’ αυτήν. Όπως φαντάζεσαι, η τιμή ήταν αστρονομική. Έτσι πούλησε το σπίτι της για να το αγοράσει».
Πιστεύω πως η Μπάρμπαρα έκανε τη σωστή επιλογή. Η δύναμη του πάθους, της χαράς και της ομορφιάς που έδινε στον κόσμο παίζοντας αυτό το βιολί ξεπερνούσε κατά πολύ οποιοδήποτε δώρο θα μπορούσε να προσφέρει καλώντας φίλους στο σπίτι της για τσάι.
Λέγεται πως «κάθε θεραπεία συμβαίνει έξω από την περιοχή ασφαλείας». Κατά τον ίδιο τρόπο η επιτυχία και η εξαιρετική ομορφιά γεννιούνται από τα άλματα της πίστης. Όταν η καρδιά σου επιδιώκει να ζήσει το όνειρο σου, τότε μπορείς με χαρά να παραιτηθείς από όλα όσα δεν ανήκουν στο όνειρο προκειμένου να υλοποιήσεις το όραμα σου.

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016

Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ


...όταν τα μοιράζεσαι..!


Να γελάς... να βοηθάς...[Κ]αλημέρ[Α]

Να γελάς...
να βοηθάς...
να αγαπάς...
να είσαι πάντα εκεί...δίπλα στους ανθρώπους σου. Ας γίνει η ανθρωπιά το ονοματεπώνυμό μας κι ας αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Κ.ΔΗΜΟΥΛΑ


''Το Βαπόρι'' - Σκαρίμπας


Νά 'ναι ως να 'χεις φύγει -με τους ανέμους- καβάλα
στο άτι της σιγής κι όλα να πάεις

και vα 'v' πολλά καράβια, πολλή θάλασσα -μεγάλα
σύγνεφα πάνω- οι άνθρωποι κι ο Μάης.
Κι' εντός μου εμένα να βρυχιέται -όλο να τρέμει-
βαρύ ένα βαπόρι και κατόπι
πάλι εσύ κι ο Μάης κι οι ανέμοι
κι έπειτα πάλιν οι ανθρώποι, οι ανθρώποι.
Και να 'ναι όλα απ' ό,τι φεύγει -και δε μένει-
σε μια πόλη ακατοίκητη κι εντός μου
ακυβέρνητο, όλο να σε πηγαίνει το καράβι
έξω απ' τη τρικυμία τούτου του κόσμου.

Κάπως έτσι φτιάχνονται οι μέρες μας...[Κ]αλημέρ[Α]


Κάπως έτσι φτιάχνονται οι μέρες μας, από όμορφους ανθρώπους που νοιάζονται, προσπαθούν , κατανοούν και πάνω απ΄όλα μας ακούνε και μας στηρίζουν.

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016

ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΓΚΡΕΚΟ


Γιατί έκαψες τη στέγη μου;" ρώτησα τη φωτιά. "Για να κοιτάς τον ουρανό ανεμπόδιστα"

"Γιατί έκαψες τη στέγη μου;"
ρώτησα τη φωτιά.
"Για να κοιτάς τον ουρανό ανεμπόδιστα"
μου απάντησε.
Από μιαν άποψη είχε δίκιο, τον έβλεπα
όντως ανεμπόδιστα, αλλ' ήταν τόσο άδειος,
που έφτιαξα καινούργια στέγη αμέσως.
Είν' αρκετό το μέσα μου κενό, δεν θέλω κι
άλλο πάνω απ' το κεφάλι μου.

Αργύρης Χιόνης

[K]αλημέρ[Α]....


Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016


Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016

ΣΕΦΕΡΗΣ


Μια [Κ]αλημέρ[Α] είναι αυτή....

Μια καλημέρα είναι αυτή πείτε την χαμογελαστά με κέφι και θετικότητα. Ό,τι κι αν μας απασχολεί ας μείνει μόνο για μας, ούτε λύνεται δείχνοντας το, ούτε κι εξαφανίζεται. Κέφι λοιπόν , χαμόγελο και καλή ενέργεια.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Μεγάλη αλήθεια κι αυτο!


Κάθε μέρα είναι μια νέα προσπάθεια για να...[Κ]αλημέρ[Α]


Κάθε μέρα είναι μια νέα προσπάθεια για να φτάσουμε πιο κοντά στο στόχο μας! Επιμονή και δύναμη ψυχής χρειάζεται.

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2016


N'AΓΑΠΑΣ ΤΟΥΣ ΦΩΤΕΙΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!!

Κάθε φορά που βρισκόταν μπροστά μου ένα ποτήρι νερό που δεν ήταν ούτε γεμάτο, μα ούτε κι άδειο, σκεφτόμουν πως θα το χαρακτήριζα. Μισογεμάτο η μισοάδειο; Κατέληξα σε δυο πράγματα. Πρώτον πως αν είναι κάτω από τη μέση το βλέπω μισοάδειο, ενώ αν είναι πάνω από τη μέση του ποτηριού μισογεμάτο. Δεύτερον πως δεν έχει καμία σημασία η ταμπέλα που θα βάλω στο ποτήρι. Όπως και να το δεις άλλωστε, πάλι μισό κάτι θα είναι. Το μόνο που έχει σημασία είναι το ποτήρι να αδειάζει και να το ξαναγεμίζεις. Το θέμα είναι να μην σταματήσεις να διψάς. Όσο διψάς το ποτήρι θα γεμίζει.
Ν’ αγαπάς τους ανθρώπους που κρατούν γεμάτα ποτήρια στα χέρια τους. Εκείνους που για να ξεδιψάσουν πρέπει να πιουν ολόκληρο το ποτήρι, μέχρι την τελευταία σταγόνα, κι ας αδειάσει. Εκείνους που δεν αφήνουν τα ποτήρια τους μισά από φόβο μήπως και δεν καταφέρουν να τα ξαναγεμίσουν. Εκείνους που αν χρειαζόταν, θα έσκαβαν τη γη με τα χέρια τους για να βρουν νερό και να ξαναγεμίσουν το ποτήρι. Εκείνους που ο μόνος τρόπος για να πιουν μισό ποτήρι νερό, είναι γιατί θέλησαν να το μοιραστούν με κάποιον άλλο. Εκείνους που κάθε φορά που αδειάζουν το ποτήρι τους χαμογελούν με ευχαρίστηση. Εκείνους που ακόμα κι όταν ξέρουν πως πίνουν το τελευταίο τους ποτήρι, αναφωνούνάσπρο πάτο.
Ν’ αγαπάς κι εκείνους που σου λένε καλημέρα με την καρδιά τους, όχι με το μυαλό τους. Εκείνους που αν η ζωή ήταν ρουλέτα θα πόνταραν όλα τους τα λεφτά στην επόμενη μέρα, γιατί πάντα θα νιώθουν πως θα είναι η καλύτερη . Εκείνους που σε παρασύρουν στη χαρά, όχι στη θλίψη. Εκείνους που λένε δεν πειράζει, όχι δε με νοιάζει. Εκείνους που χορεύουν στη βροχή, χωρίς να τους νοιάζει αν θα βραχούν. Εκείνους που ονειρεύονται, χωρίς να χρειάζεται να κλείσουν τα μάτια. Εκείνους που όταν θέλουν κάτι, επιμένουν πως γίνεται. Εκείνους που όταν χαμογελούν, λάμπουν τα μάτια τους. Εκείνους που περπατούν προς τα πίσω μόνο για να πάρουν φόρα. Εκείνους που φτιάχνουν σχέδια στην άμμο κι όταν τα χαλάει το κύμα χαμογελούν, γιατί εκείνοι βλέπουν το σχήμα τους ν’ αλλάζει, όχι να χαλάει.
Ν’ αγαπάς εκείνους που χαμογελούν λίγο παραπάνω. Εκείνους που γίνονται φίλοι με τον ήλιο και φωτίζουν τις μέρες σου. Εκείνους που πιστεύουν πως ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος. Εκείνους που ξέρουν πως η ζωή είναι πρεμιέρα, χωρίς πρόβες και δίνουν καθημερινά τον καλύτερο εαυτό τους. Εκείνους που αν τους ρωτήσεις αν είναι ευτυχισμένοι θα απαντήσουν ναι χωρίς δισταγμό. Εκείνους που δεν θεωρούν την υγεία δεδομένη αλλά πολύτιμο δώρο χωρίς εγγύηση και με δυνατότητα επιστροφής. Εκείνους που φτιάχνουν ονειροπαγίδες για να φυλακίζουν τους εφιάλτες. Εκείνους που ανοίγουν διάπλατα τα χέρια για να σ’ αγκαλιάσουν. Εκείνους που βγάζουν τη γλώσσα τους στις δυσκολίες και τις κοροϊδεύουν.
Το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα είναι τα 80 έτη. Υποθέτουμε πως ο άνθρωπος κοιμάται κατά μέσο όρο 8 ώρες τη μέρα, δηλαδή το 1/3 της κάθε ημέρας. Στα 80 χρόνια λοιπόν που ζει, τα 26 κοιμάται και μένουν άλλα 54. Για 40 χρόνια πρέπει θεωρητικά να δουλεύει περίπου, 8 ώρες την ημέρα, άλλο 1/3 λοιπόν, πράγμα που μεταφράζεται σε 13 χρόνια δουλειάς. 39 χρόνια λοιπόν από τη ζωή μας κατά μέσο όρο τα περνάμε δουλεύοντας και για να κοιμηθούμε. Ούτε πολλή, ούτε λίγη, μα παραλίγο η μισή μας ζωή.
Ο χρόνος που μένει δεν είναι απεριόριστος μα ούτε και αμελητέος. Για κάποιους είναι τρομακτικός. Για κάποιους άλλους απλά σημαντικός. Αυτοί οι άλλοι τον απολαμβάνουν, τον σέβονται, του χαμογελούν, του κλείνουν το μάτι και τον εκμεταλλεύονται. Αυτούς ν’ αγαπάς.

Aνέβα...και πες ευχαριστώ στη δύναμη που σ'έκανε ν'ανέβεις... Λουντέμης

Ανέβα...Ανέβα...
Πάντα ανέβαινε.
Ακόμη πιο ψηλά.
Στη κορφή σε περιμένει η αγάπη
μ' ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα.
Ανέβα...
'Ολο μπρος...'Ολο ψηλά.
Κι αν δε βρεις δρόμο
Φτιάξε.
Στην αγάπη

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016

[Κ]αλημέρ[Α]


Χαμόγελα, αισιοδοξία και θετική σκέψη κι όλα γίνονται.

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016

Γιατί όλα πρέπει να τα λέμε


[K]αλημέρ[Α] και χρόνια πολλά!


Χρόνια πολλά στους Γιαννηδες, στις Γιαννούλες στους Πρόδρομους και σ΄όσους γιορτάζουν σήμερα. Να είστε γεροί - δυνατοί- γεμάτοι αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία για το μέλλον

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

'Oταν έχεις δίκιο...


Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016

Αυτούς θέλω συντροφιά μου... Γ.Ρίτσος

'' Συντροφιά μου θέλω
τους φτωχούς, τους ταπεινούς
κείνους που δεν ξέρουν
παρά μόνο να μοχτούν,
κείνους που δεν ανεβήκαν
πάνω από τη μοίρα
-πού ν' ανέβεις;
και ποια μοίρα;
Κείνους που παλεύουν
στήθος-στήθος με τη μοίρα,
που πατάν βαριά τη γη,
τόνα πόδι λύπη
τ' άλλο οργή. ''
Γιάννης Ρίτσος- (Αναφυλλητό)

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *